सुक्यो गजाली . . .

         

ना -गडे !

आबा बांबार्डेकराचो झिल बाबलो एकदम शामळू सखाराम. अगदी आवशिर गेलो. मुखदुर्बल! मागे, मागे रवा, चारचौघात मिसळा नाय. बायलमाणसारखो सतत रांधपात, आवशिचो पदर धरुन. आबा तेका खूप करवादा, पण अजिबात फरक नाय. तेच्याउलट बेबला, आबाचा चडू! अगदी बापूस. नायथयला आगाऊ, फटकळ, भांडखोर!

'बघलय मा? ह्यो मिडियम चो फरक! इंग्लिश मिडियम ची मुला चमाकतत, धीटपणा येता तेंका, चारचौघात बोलाक शिकतत. बेबला बघ, मोठेपणी कलेक्टर जातला!' आबा चडवाचे गूण गाय होतो.

'बाबल्याक कमी समजा नकात, तो समजुतदार आसा, नम्र आसाक होया माणसान. बेबला वाचाळ, शोभना नाय ता बायलमाणसाच्या जातीक!' बायलेन झिलाची बाजू मांडल्यान. तितक्यात हॉर्न वाजलो. व्हॅन थांबली.

बेबला पाठिक मारलला दफ्तार सांभाळीत धावतच घरात घुसला. दफ्तार दिल्यान टाकून आणि नाचतच सुटला, 'नागडे . . . नागडे . . . नागडे . . . !'

पयल्यांदा आबा चपापलो, लुंगी जाग्यार होती! 'अगो बेबल्या, वायच थांब! कोण नागडे? कोणाक बघलय तू?' तरी बेबला नाचाचा थांबाना. 'उद्या नाग-डे, सुट्टी . . . सुट्टी . . . सुट्टी . . !' . . . . बेबल्यान ब्रेक लायलो.

'अगो स्नेक-डे १६ तारखेक आसता, उद्या कशी सुट्टी? आणि स्नेक-डे ची सुट्टी कधीपासून दिवक लागले?' . . . आबा चक्रावलो.

'खुळे काय शाणे हो तुम्ही? इंग्लिश मॅडियमचो परिणाम तो! अहो नाग-डे म्हंजे नागपंचमी! उद्या नागपंचमी महो, तेची सुट्टी ती! कर्म आणि दशा!' . . . आबाची बायल घोवाची अक्कल काढूक गावल्याच्या समाधानान खो . . खो हसतच सुटली!

उडाणटप्पू