आबा बांबार्डेकाराचा कुलदैवत गोव्यात असल्याचा आबाक कोणीतरी सांगीतला. गोया लागी आसल्याकारणान हेरशी आबा काचसामायन आणूक स्कूटरीनच थय जाय. मध्यंतरी असोच तो गोयात फिरा होतो. थय याक जुना देऊळ दिसला. चौकशी केल्यार आपण शोधीत आसलला आपला कुलदैवत ह्याच आसाक होया, हेची तेका खात्री पटली.
आबा देवळात गेलो, थय म्हातारो गावकार देवकार्य करी होतो, देवाक प्रसाद लाय होतो, नवस फेडी होतो, गा-हाणी घाली होतो. तो मोकळो जातुकच आबा तेच्याजवळ गेलो. आपली शंका इचारल्यान.
गावकार आबाच्या कानात पुटपुटलो, ' गॉट रम?'
आबाचे डोळे चमाकले, ' यस, यस! गॉट रम! स्कूटरीत आसा, आणतय!' म्हणीत आबा स्कूटरीकडे धावलो, डिकी उघडल्यान आणि भितरली नुकतीच खरेदी केल्ली, रम ची बाटली काढल्यान.
इकडे गावकार आबाची धावपळ बघतासा. आबान दाबात बाटली गावकाराच्या हातात दिल्यान.
'सोरो दिता रे? पिसो काय किदे?' . . . गावकार करवादलो.
'गॉट रम?, असा इचारल्यात मा तुम्ही?' . . . आबा.
'सामको पिसो मरे तू! मी गोत्रम इचारला रे तुझा!' . . गावकार.
उडाणटप्पू
3 comments:
सुकी..न्हय मस्त ओली गजाल
मस्त. मागिर रमचे बाटलेचे फुढे किदे झाल््या ते मातशे सांग हां.
जाय रे पात्राव तुका?
Post a Comment