सुक्यो गजाली . . .

       

              

बाई, पायजे का सोबत ?

हिंदी सिनेनट ओमप्रकाशवरी दिसणारो वयस्क हेरेकार वाडीत पूर्वी आरडान पेपर विकी. महा बिलंदर आणि बेरकी. पेपर इकता, इकता लोकांचे कळीय काढी. वयाकडे बघून लोक वगी रवत. सकाळी ऐन गर्दीच्या वेळी तो हमखास स्टॅंडार दिसा. 

एकदा रविवारी, मी आणि आबा बाबार्डेकार एस्टीन कोल्हापुराक जाय होतो. त्यावेळी फाटेक सहा वाजता पयली बस होती. बस सुटाच्या बेतात आसतांना ह्यो म्हातारो खिडकेकडे आरडत इलो, 'रविवार लोकसत्ता घ्या, सकाळ घ्या, पुढारी घ्या . . . !'

आबा खिडकेकडे बसललो, आबान रुपयो दिवन लोकसत्ता घेतल्यान. तितक्यात गाडी सुटली. तिकीट काढून झाल्यार आबाकडल्या लोकसत्ताची पुरवणी मी वाचूक घेतलय. लेख वाचलले वाटाक लागले. पुरवणी चुकान जुनी इली की काय, म्हणून  तारीख बघलय तर गेल्या रविवारची.

'आबा! लोकसत्तावाले खुळावले काय रे? गेल्या रविवारचीच पुरवणी आज परत टाकल्यानी चुकान!' मी आबाक पुरवणी दाखयलय. 

'लोकसत्तावाले नाय, आम्हीच मॅड झालो! त्या म्हाता-या हेरेकारान आमका बनयल्यान! गेल्या रविवारचो अख्खो लोकसत्ता गळ्यात मारल्यान. म्हतला पयल्या पानार जुने बातमे कशे, आता तारीख बघलय, तर गेल्या रविवारची!' . . आबा वैतागलो.

कोल्हापूरचा काम लवकर आटापला. परत वाडीक येयसर रात्रीचे आठ वाजले. हेरेकार खय दिसता काय आम्ही बघी होतो. लांब खयतरी आवाज आयकाक इलो, ' बाई, पायजे का सोबत?' . . . खयच्या तरी बाईच्या गळ्यात 'साप्ताहिक सोबत' मारता मारता  ह्यो खवट म्हातारो चावटपणा  करी होतो.

उडाणटप्पू