सुक्यो गजाली . . .

  

 

 प्रमोशन  

             आबा प्रमोशनाक ड्यू होतो. पण सायबाची मर्जी आवश्यक होती.एकदा आबान सकाळी-सकाळीच बायलेक सांगल्यान,

' आज सायेब येवचो आसा मुंबैसून !'

' म्हणजे तुमी आज भुस्कटावक भायर तर ?' . . . बायल

' छा ! सायबाकच जेवक हाडतलय घराकडे ! मस्तपैकी बेत कर ! सायेब खुश जावक होयो !' . . . आबा

' तोच मा गेल्या पावटिचो ?' . . . बायल

' छा ! तो बदाललो. ह्यो मराठो !' . . .आबा

       आबा ऑफिसात जावक गेलो. हय आबाच्या बायलेन, कोंबडो, सुंगटा, इसवण, असला कायमाय आणल्यान. दुपारी आबा सायबासकट घराकडे इलो.

   ' मी ह्या काय खाणय नाय ! . .मी भट . . मराठे . . .मराठे आडनाव आसा माझा !' . . . सायब करावादलो

   बिचारो पापड, लोणचा जेवन गेलो ; आणि हय आबाचा प्रमोशन बोंबालला !

उडाणटप्पू