सुक्यो गजाली . . .

टोप

               ठरल्याप्रमाणे नंद्या इन्सुलकाराचा कुटुंब आबा बांबार्डेकाराकडे जेवक इला.

' वैनी ! चिकन झक्कासच झालासा !' . . . नंद्यान प्रमाणपत्र दिल्यान.

' होय काकी ! . . बेश्टच !' . . . चिंग्याचा अनुमोदन

' आवाडला मा तुम्का ! . . चिज झाला कष्टाचा !' . . . आबाची बायल

' माका नंतर रेसिपी सांग हा !' . . . नंद्याची बायल

' वैनी ! . .ह्या कायच नाय ! . . ह्येची आवस, आमची सासू ! जा मटण करता ता ! . . भन्नाट . .खरी रेसिपी तिच्याकडसून घे !'. . .आबा

' पुरे झाला, सासयेचा कौतुक ? तिच्याकडसूनच शिकलय

 मी ! . . . आबाची बायल

' तरी पण, ती चव नाय तुज्या हातीक !' . . .आबा

' इतक्या कौतुक करतासात, तर परवा तिचो वाढदिवस आसा . . दिया कायतरी भ्याट तिका !' . . . आबाची बायल

' दितलय तर ! . . नक्कीच दितलय !' . . .आबा

' काय, दितल्यास ?' . . .आबाची बायल

' टोप !' आबान मटणाच्या टोपाकडे ब्वॉट केल्यान,

' हाड तो टोप इकडे. . . वायच फोडी वाढ !' . . . आबा

उडाणटप्पू