आबा बांबार्डेकाराच्या मेव्हणेक जुळा झाला. दोनय चडवाच. दोघांका सांभाळता सांभाळता मेवणेचो जीव मेटाकुटिक येय. आबाच्या बायलेक भयनीची दया येय.
' आमका याक चडू सांभाळताना नाकी नव इले. तू कसा सांभाळतय दोघांका, कोणाक ठावक.' . . . आबाची बायल
' कोणाक कित्याक ? माकाच ठावक. करतलय काय, सांभाळूक होयाच.' . . . मेवणी
' पण काय गो ! मदतीक कोण ठेयलसय मा ?' आबाची बायल
' सासू आसा ती काय ! . .नाय तरी तिका खय काय काम
आसता ?' . . . मेवणी
' सांभाळता ?' . . . आबाची बायल
' नाय सांभाळून सांगता कोणाक ?' . . . मेवणी
' पोरगी वगी रवतत ?' . . . आबाची बायल
' दिवसा रवतत . . दिवसाची ती सांभाळता, रात्रीचा मी !' . . . मेवणी
' रात्री रडतत ?' . . . आबाची बायल
' रडतत ? . . डबल बारी आसता !' . . . मेवणी
उडाणटप्पू
No comments:
Post a Comment