दिवाळीच्या निमतान घराची साफसफाई सुरू होती. वाडवण मारता-मारता लॉफ्ट्वयले दोन जुने अल्बम आबाकडसून खाली पडले. आबाच्या बेबल्यान सोमती त्येंच्यार डावली मारल्यान. भितुरलो एक आबाच्या लग्नातलो.
' काय गे आई ! . .तुज्या लग्नाचो दिसतासा अल्बम !' . . . बेबला
' होय मगो !' . . . आवस
' आयस्क्रीम खातसत लोका !' . . . बेबला
' होय, गर्दी बघलय मा कितकी ती ?' . . . आवस
' पण गर्दीत मी आणि बाळगो खय दिसनसो नाय ते ?'. . . बेबला
' अगो, कशी दिसतल्यास ?. .जल्म खय झाल्लो तुमचो ?'
. . . आवस
' आणि काय गे, हयतो काळो कोट वालो हिरो कोण उभो आसा तुज्या वांगडा ?' . . . बेबला
' तुझे बाबा मगो ते !'. . . आवस
' काय सांगतय ? . . मगे हयते केसाचा शारवाड झाल्ले, फाटको लेंगो, गंजिफ्रॉक घालून रिक्यामी फिरत आसतत
ते ?' . . .बेबला
बिचारो आबा ! शिडयेवरसून वाडवणीसकट खाली पडाचोच बाकी होतो.
उडाणटप्पू
No comments:
Post a Comment