रविवारी जुने पेपर काढून लायत बसललंय. बायलय मदत करी होती. ' ह्यो तुमचो लेख गाजललो नाय हो ? . . . आणि ह्यो फोटो मस्तच !' . . . अशे तिचे कॉमेंट सुरू होते.
पेपरातली लेखाची कात्रणा कापता, कापता तिची बडबड आयका होतय.
' ही कात्रणा कापून घेतल्यार, उरलेल्या कागदांचा काय करतल्यात हो ?' . . . बायल
' जाळतलय ! . . रद्दीचो हिशोब घालीत बसा नको वगीचच !' . . . मी
बायल बिचारी पचको झाल्यासारखी वगी रवली. थोड्या येळान इसारली.
' काय हो ! . . गजालींचा पुस्तक कधी काढतल्यास ?' . . . ती
' प्रकाशक गावलो काय ?' . . . मी
' तो कित्याक होयो ?' . . . ती
' छापूक खर्च नाय ?' . . . मी
' आणि काय हो ? . .ह्या गजालीचो अर्थच माका कळाक
नाय ! . . सांगा तरी !' . . . ती
' अगो ! . . ती गजाल मी लिल्लय, त्येवा तिचो अर्थ माका आणि परमेश्वराक ठावक होतो . . आता फक्त त्येकाच ठावक आसा !'
उडाणटप्पू
No comments:
Post a Comment