सुक्यो गजाली . . .

नि: श्वास

खयचाय लग्नासून इली काय आबाची बायल खूपच अस्वस्थ आणि भावनिक होय. चडू लग्नाचा झाल्याचो तो परिणाम होतो.

' चडवाचा लगीन बरेपणान पडासर, आवाशीबापाशीच्या जीवाक घोर आसता ! एकदा काय लगीन झाला काय त्येंका मोकळो श्वास घेवक गावता !' . . . आबाची बायल

' हू !' . . . आबा

' माझा लगीन झाला, त्याय पावटेक आमच्या घरात अशीच परिस्थिती होती ' . . . बायल

' हू ! ' . . . आबा

' बाबांका थार नाय होतो. हय तर. एकीकडे लाडात वाढलेला चडू दुसऱ्या घराक जातला म्हणान त्येंका जड झाला आणि दुसरीकडे जबाबदारी मोकळी जातली, ह्येचा समाधान होता !' . . . ती

' हू !' . . . आबा

' लगीन लागला, त्येवा त्येंच्यानी नि:श्वास सोडल्यानी !' आबाची बायल

' पण त्येवापासून आमचो श्वास हयसर अडकान पडलो त्येचा काय?' . . . आबा

उडाणटप्पू

'