Monday, November 2, 2020

सुक्यो गजाली . . .


शार्प

      आबा बांबार्डेकाराचो बाळगो ल्हानपणापासूनच इद्वाटो.
बापाशिसारखोच उर्मट.

    तो बालवाडीत आसताना एकदा कसल्यातरी जयंती साठी शाळेच्या हेड-मास्तरानी आबाक प्रमुख पाव्हणो म्हणून बलयलला.

     कार्यक्रम आटापलो. मुला ग्राऊंडार खेळाक गेली. थोडी मुला स्टॉलार पेपरमिटा,बिस्कीटा घेय होती.

      एक लहान पोरगो बाजुकच चहाच्या स्टॉलार उभो रवान, मस्तपैकी एक हात कमरेर ठेवन दुसऱ्या हातीतल्या ग्लासातल्या चहाचे भुरके मारी होतो.

हेड मास्तरांचो थय लक्ष गेलो. त्येंच्यानी शिपायाक हाक मारल्यानी,
' सखाराम ! कोणाचो रे पोर तो, कितवीत आसा ?'

' ह्येंचोच, बांबार्डेकारांचोच झिल तो, बालवाडीत शिकता !' . . . सखाराम

' आसांदेत, आसांदेत ! . . . शार्प दिसता !' . . . हेडमास्तर

उडाणटप्पू

No comments: