सुरग्याच्या चडवाच्या प्रेमात आपलो बाळगो पडल्याचा जेवा आबा बांबार्डेकाराच्या कानार इला, तेवा आबा मनातसून खूपच खुश झालो. कॉलेजात आसतानाच्या, आपल्या सुरग्यावयल्या एकतर्फी प्रेमाची त्येका आठवण झाली. त्याच आठवणीत तो त्या रात्री निजलो.
स्वप्नात सुरग्या इला. आणि आबा खडबडान जागो झालो. भायर नंदू इन्सुलकार इल्लो तो हाक मारी होतो. त्वांड धुवन आबा भायर इलो. खुशीत होतो. नंद्यान हळूच इचारल्यान,
' आबा ! सुरग्या स्वप्नात इला काय रे ?'
' ऑं ! तुका कसा कळला !' . . . आबा
' कॉलेजात आसताना खुशीत दिसयस तसो दिसलय !' . . . नंदू.
आबान गालातल्या गालात लाजत शीळ घातल्यान.
' आबा ! सुरग्याचा चडू डॉक्टर झाला, दवाखानो घातल्यान. खोऱ्यान पैसो ओढता म्हणता !' . . . नंदू
' ओढूंदेत, ओढूंदेत . . जरा रव ! माझोय बाळगो इंजिनियर झालोसा . .मी त्येका जेसीबी घेवन दितलय . . . जेसीबीन पैसो ओढतलो तो . . शेवटाक काय ? . . जेसीबीय माझो आणि खोराय माझाच !' . . . आबा
' म्हंजे ?' . . . नंदू
' तुका नाय कळाचा ता !'. . . आबा परत गालात लाजलो. शीळ घालीत न्हावक गेलो.
उडाणटप्पू
No comments:
Post a Comment