सुक्यो गजाली . . .

चडवाची खरेदी

      शाळेचा गॅदरिंग आसला काय आबा बांबार्डेकार खूपच चिंतेत पडता. आता चडू कितक्याक खड्डयात घालीत ह्येचो नेम नसता. चडवाचो कसलो तरी नाच होतो. त्येच्यासाठी चडवाक घेवन आबाची खरेदी सुरू होती. कापड दुकानात चडवान मस्त ओढणी खरेदी केली. आबान दुकानदाराक इचारल्यान, ' कशी ?'

' मस्त दिसता. शोभली चडवाक !' . . . दुकानदार

' पैशे इचारतसय मी !'. . . आबा

' किती, काय इचारा महो ! सत्तर द्या !' . . . दुकानदार

  

       थयसून चपलाच्या दुकानात गेलो. चडवान सँडल घेतल्यान. आबान दुकानदाराक इचारल्यान, ' किती ?'

' सहा नंबर. परफेक्ट आसा !' . . . दुकानदार

' नंबर न्हय हो. पैशे ?'. . . आबा

' भाव इचारा . . ! अडिचशे द्या !' . . . दुकानदार

       थयसून दोघाय कानातली घेवक गेली. चडवान कानातली पसंत केल्यान. आबान दुकानदाराक इचारल्यान,

' भाव ?'

' आज येवक नाय तो. बरा नाय त्येका . . घरातच थांबलोसा !'

 . . . दुकानदार

' भाव म्हंजे, तुमचो भाव न्हय हो ! कानातल्याचो दर इचारतसय !' . . . आबा

उडाणटप्पू